 |
| Γραμπουσιανό τοπίο. |
1925 - 1980
Ο Γιάννης Λουπασάκης ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων, που όσο κι αν η ζωή δεν τους φέρθηκε ευνοϊκά, εν τούτοις, κατάφεραν να περάσουν τον βίο τους με αξιοπρέπεια και δύναμη.
Σε πολύ μικρή ηλικία, λόγω μιας παιδικής ασθένειας και επειδή η ιατρική στην επαρχία ήταν είδος...ανύπαρκτο, παρέλυσε στα κάτω άκρα και εφόρου ζωής έσερνε τα ατροφικά και παράλυτα πόδια του. Γεννήθηκε στο μερακλήδικο γραμπουσιανό χωριό, τον Λαρδά. Για να ξεχάσει λοιπόν το πρόβλημα του, αφιερώθηκε στην μουσική. Το βιολί που έμαθε μικρός σε ηλικία, τον συντρόφευσε μέχρι τα γεράματα του. Η μουσική του δεξιοτεχνία; Μέτρια μάλλον, αλλά έπαιζε με μεράκι, με κέφι, όπως με κέφι και αστεία πορεύτηκε σε όλη του την ζωή. Για αυτό τον λόγο, ήταν περιζήτητος στα μεσογειανά γλέντια, στον Πλάτανο, στο Σφηνάρι, μέχρι τον Κάμπο έφτανε η καλλιτεχνική του εμβέλεια. Καλός τραγουδιστής και μαντιναδολόγος, ανέκδοτα και παραδοσιακό ρεπερτόριο. Συνταίριασε με τα λαγούτα των αδελφών Λαϊνάκη ώς επι το πλείστον, οι οποίοι ήταν συγχωριανοί του.
Και κάτι σπουδαίο από προσωπική μαρτυρία του Κ.Παπαδάκη(Ναύτη): Ο Λουπασόγιαννης ήταν άριστος γνώστης των παλαιών συρτών, γνώριζε τις σωστές τους ονομασίες και τους συνθέτες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου