ΕΥΧΕΣ!

ΑΠΌ ΤΟ "ΚΙΣΑΜΟΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ" ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΤΟ 2011

ΗΛΙΑΣ ΧΟΡΕΥΤΑΚΗΣ-ΖΩΝΤΑΝΑ!!!

Δείτε και ακούστε τον Ηλία Χορευτάκη στα μεγάλα του κέφια σε κάποια ζωντανή του εμφάνιση. Οι σκοποί που ακούγονται είναι: Καλλεργιανός συρτός, Σφηναριώτικος συρτός.Το παίξιμο του μυρίζει "Κίσαμος" πέρα για πέρα!

ΣΥΡΤΟΣ:Η ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ

Εν συνεχεία του προηγούμενου θέματος μας, δείτε εδώ τους Ρουματιανούς να χορεύουν τον γνήσιο κισαμίτικο συρτό με τα απλά,παλαιϊκά και αρχοντικά ταλίμια, χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς και λοιπές φιγούρες που παραπέμπουν σε....ταρζάν και μπαλαρίνες! Αυτός είναι ο συρτός, έτσι όπως πρέπει να χορεύεται, σεμνά και στρωτά. Μακάρι να ακολουθούσαν αυτό το βιωματικό παράδειγμα όλα τα σημερινά χορευτικά συγκροτήματα, αν θέλουν να λένε ότι επιτελούν πολιτιστικό έργο.

ΣΥΡΤΟΣ: ΦΟΛΚΛΟΡΙΚΟ ΦΑΟΥΛ!!

Αφορμή για αυτό το θέμα, είναι ένα βιντεάκι που έστειλε ένας φίλος. Στο βιντεάκι αυτό χορεύουν τα μέλη κάποιου χορευτικού συγκροτήματος. Φαινομενικά χορεύουν συρτό, στην ουσία όμως χορεύουν κάποιον χορό άγνωστης προελεύσεως και ταυτότητας. Κωλοτούμπες, φολκλορικές φιγούρες, τσαλιμάκια "μπαλετίστικα" που θα'λεγε και ο μακαρίτης ο Ναύτης. Τέλος πάντων, μιλάμε αυτή την στιγμή για μια εκτέλεση(στην κυριολεξία) χορού που προσβάλει τα ήθη και τις περγαμηνές που συνοδεύουν την ιστορία του αληθινού κισαμίτικου συρτού! Μπορεί κάποιος, για να δικαιολογήσει αυτό το θέαμα, να επικαλεστεί την "παγκρήτια" διαφοροποίηση αυτού του χορού, όπως και να'χει όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι εκτροχιαζόμαστε από την ρίζα του χορού. Για του λόγου το αληθές...δείτε το βιντεάκι και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΜΙΑΝΑΚΗΣ

Ο Γιάννης Κουμιανάκης γεννήθηκε στην Σπηλιά Κισάμου και τα τελευταία 25 χρόνια περίπου ασχολείται ενεργά με το λαγούτο. Ξεκίνησε αρκετά μεγάλος την ενασχόληση με το λαγούτο, το κύριο επάγγελμα του ήταν οικοδόμος. Όμως η αγάπη του για την κρητική μουσική , του έβαλε για τα καλά το "μικρόβιο". Έχει παίξει με σημαντικούς καλλιτέχνες της λύρας και του βιολιού, σημείο αναφοράς όμως στην καριέρα του, ήταν η συνεργασία του στα πρώτα του βήματα με τον μεγάλο Μιχάλη Κουνέλη. Έχει παρουσιάσει δύο προσωπικές δισκογραφικές δουλειές, στις οποίες ξεχωρίζει για την άρτια φωνή του.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ-ΖΩΝΤΑΝΑ!

Ας ακούσουμε τον Θοδωρή Πολυχρονάκη να μας παίζει δυό δοξαριές, από ζωντανή εμφάνιση σε βάφτιση στον Πλάτανο Κισάμου. Ακούγονται οι σκοποί: Συρτός του Χάρχαλη-Φουρνιανός συρτός.

ΝΙΚΟΣ ΖΩΙΔΑΚΗΣ

Υπήρχαν αρκετές σκέψεις εδώ και καιρό, ώστε να γίνει ένα αφιέρωμα από το blog μας στον Νίκο Ζωιδάκη. Η κύρια αιτία της όλης αναστολής ήταν ότι ο Νίκος εδώ και αρκετό καιρό έχει τραβήξει έναν δρόμο που σίγουρα δεν έχει να κάνει με την μουσική παράδοση αυτούσια, αλλά κυρίως με την εμπορική υφή του πράγματος. Αυτό μας βρίσκει κάθετα αντίθετους, όχι μόνο με τον Νίκο, αλλά με τον οποιονδήποτε.
Ξέρουμε όμως ότι ο Ζωιδάκης έχει βάλει κι αυτός με τον τρόπο του, το δικό του λιθαράκι, έχει περπατήσει στα ολοζώντανα μουσικά μονοπάτια του τόπου μας και έχει συντροφεύσει πολλές από τις χαρές μας στα γλέντια που τον ακούσαμε.
Κατάγεται από τις Βούβες Κισάμου και από μικρό παιδί ασχολείται μανιωδώς με την λύρα. Σε ηλικία 12 ετών πρωτόπαιξε σέ γλέντι κι εκτοτε έχει στο ενεργητικό του εκατοντάδες εμφανίσεις και σπουδαίες συνεργασίες. Ποιός άλλωστε δεν θυμάται τις αξέχαστες συνεργασίες με τον Μιχάλη Τζουγανάκη και κυρίως, με τον Παντελή Κρασαδάκη, με τον οποίον έγινε και ευρύτερα γνωστός ο Νίκος. Μαζί στα γλέντια, μαζί και στις ηχογραφήσεις δίσκων, μια πραγματικά σπουδαία ζυγιά. Ο Νικος Ζωιδάκης είναι ένας μανιώδης τεχνίτης της λύρας με προσωπικό ύφος στο παίξιμο του, θεωρείται από πολλούς ώς ένας εκ των καλύτερων χειριστών του οργάνου παγκρητίως!
Τα τελευταία χρόνια, έχει προχωρήσει πρός το εμπορικό μέρος της μουσικής και ώς διασκεδαστής πλέον, εμφανίζεται σε συναυλίες, clubs, σε τηλεοπτικές εκπομπές. Αν συμφωνούμε με αυτό; Σίγουρα όχι. Ελπίζουμε όμως ότι κάποια μέρα θα τον δούμε να αφήνει πίσω του τα εκτυφλωτικά φώτα και τις (ας μας επιτραπεί) "κρητικολαϊκές" μαντινάδες και θα επανέλθει στο γνήσιο παραδοσιακό μοτίβο που ξέρουμε ότι μπορεί να υπηρετήσει με αξιοπρέπεια.

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Το blog μας "ΚΙΣΑΜΟΣ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ" εύχεται σε όλους και όλες καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές, με υγεία και πολλές χαρές στο κάθε σπιτικό, έστω και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που όλοι μας ανεξαιρέτως περνάμε.
Χρόνια πολλά!

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΜΑΡΕΝΤΑΚΗΣ

1910 - 1988

Παλιός λαγουτιέρης από τα Μαρεδιανά Κισάμου. Σταδιοδρόμησε για πάνω από τέσσερις δεκαετίες στα μουσικά δρώμενα της επαρχίας μας με σημαντικές συνεργασίες με βιολιστές όπως ο Νικ.Χάρχαλης, ο Μιχάλης Χαρχαλάκης, ο Μιχάλης Κουνέλης κ.α. Όπως προείπαμε, καλό και ρυθμικό λαγούτο αλλά ακόμα, καλύτερη φωνή. Σαν τραγουδιστής ο Θεοχάρης Μαρεντάκης άφησε εποχή, θεωρείται απο πολλούς ώς ένας εκ των καλυτέρων τραγουδιστών της εποχής του.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗΝ ΜΑΡΑΘΟΚΕΦΑΛΑ

Στις 24 Δεκεμβρίου, Παρασκευή βράδυ, παραμονή των Χριστουγέννων στην Ενορία Σπηλιάς Κισάμου, στο πανάρχαιο Σπήλαιο πλησίον της Μαραθοκεφάλας,
θα τελεσθεί Αρχιερατική Θ. Λειτουργία της Άγιας Νύκτας από τις 8.00μ.μ. έως 12.00μ.μ. ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου και Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου, πλαισιομένου υπό πολλών ιερέων και πλήθους κόσμου.
Κρητικόπουλα, Κρητικοπούλες και βοσκοί θα παρευρίσκονται κοντά στην Άγια Φάτνη του νεογέννητου Χριστού και Σωτήρος.
Πρόβατα, αρνάκια και πολλά ζωάκια θα ζεσταίνουν με τα χνώτα τους τον γεννηθέντα Χριστό.
Φωτιές θα ανάψουν και καμπάνες θα σημαίνουν, κεριά και λιβάνια, ασιμάρικα θ’ ανάψουν αρκετά που είναι σύμβολα τιμής, χαράς, ευλάβειας και ευγνωμοσύνης των Χριστιανών.
Βυζαντινοί ψαλτάδες καλλίφωνοι θα ψάλλουν τους θαυμάσιους ύμνους των χριστιανών και των αγγέλων .
Στο τέλος αυτής της ονειρεμένης Άγιας Νύχτας θα ακολουθήσει η Αγία Κοινωνία και κατόπιν θα μοιραστεί με πολλή αγάπη το Χριστόψωμο του Σωτήρος Χριστού.

Όσοι πιστοί προσέλθετε.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Η "ΚΡΗΤΙΚΗ" ΛΥΡΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

Πρίν από λίγες ημέρες λάβαμε ένα e-mail από τον καλό φίλο, τον Γιώργο Τζανακάκη, ερασιτέχνη μελετητή της κρητικής μουσικής αλλά και ιστορίας, που ζεί στο Λονδίνο. Το e-mail, περιείχε μια σελίδα από το βιβλίο του Γάλλου Προξένου στην Κρήτη το 1825 X.Fabre Quettes. Το βιβλίο έχει εκδοθεί το 1850 περίπου και έχει μεταφραστεί σε τρείς γλώσσες και όπως καταλαβαίνουμε, είναι σπανιότατο. Σε αυτή την σελίδα ο X.Fabre Quettes αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο γιόρταζαν οι Τούρκοι κάποια θρησκευτική τους γιορτή (προφανώς το Μπαϊράμι ή το Ραμαζάνι)και ασφαλώς, αναφέρεται στην χρησιμότητα της λύρας από τους Τούρκους!!
Κάνει και μια αντιπαραβολή, στον τρόπο με τον οποίο γιόρταζαν οι Χριστιανοί τις δικές τους γιορτές εν αντιθέσει με τους Μουσουλμάνους.
Βέβαια, το κείμενο και η όλη διάθεση του συγγραφέα(του Πρόξενου δλδ) είναι φιλο-τουρκική, όμως, για άλλη μια φορά φαίνεται η προέλευση και η ταυτότητα της "λύρας", αυτού του οργάνου που προωθήθηκε από εξωγενείς παράγοντες, εγκληματικά εις βάρος του βιολιού και των βιολιστών της δυτικής και ανατολικής Κρήτης. Και βέβαια, δείτε ανάλογα, ποιά θέση είχε το βιολί στα χριστιανικά-κρητικά δρώμενα!!




Τα σχόλια, δικά σας!

ΝΙΚΟΛΗΣ ΛΑΪΝΑΚΗΣ

1859 - 1953

Ο γέρο Λαϊνάς ήταν από τους σημαντικότερους βιολιστές της γενιάς του.
Γεννήθηκε στον Λαρδά Γραμβούσας Κισάμου και στα δύσκολα χρόνια εκείνης της εποχής, γλέντησε τον κόσμο με τις δοξαριές του, από την μια μεριά της Κισάμου μέχρι την άλλη.
Άφησε μουσικούς απογόνους, τα παιδιά του, αλλά και τα εγγόνια του, ένας εξ αυτών ο σπουδαίος λαγουτιέρης Στέλιος Λαϊνάκης.
Ο Νικολής Λαϊνάκης έζησε σχεδόν έναν αιώνα και μπορούμε να πούμε ότι πρόσφερε πάρα πολλά στην υπόθεση της κρητικής μουσικής. Σωστός σαν δεξιοτέχνης, σωστός όμως και σαν συνθέτης. Οι συνθέσεις του, γλυκές και στρωτές με την φρεσκάδα του κισαμίτικου αέρα. Οι συνθέσεις αυτές είναι:
1. Συρτός του Λαϊνά το 1883
2. Λαρδιανός συρτός το 1886 στον Λαρδά Κισσάμου
3. Καλυβιανός συρτός το 1890 στην Καλυβιανή Κισσάμου
4. Μεσογειανός συρτός του Λαϊνά το 1903 στα Μεσόγεια Κισσάμου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ

Νέος καλλιτέχνης στα μουσικά πράγματα ο Γιώργος Μυλωνάκης.
Κατάγεται από το Σφακοπηγάδι Κισάμου και είναι εγγονός του παλαιού βιολιστή, Γιώργη Φοβάκη ή Φοβογιώργη που σχεδόν πρόσφατα έφυγε από την ζωή.
Ο Γιώργος Μυλωνάκης συνεργάζεται εδώ και χρόνια μαζί με τον Γιώργο Σκευάκη και με το συγκρότημα τους διασκεδάζουν τον κόσμο σε όλο τον νομό Χανίων.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΝΤΑΟΥΝΤΑΚΗΣ

Βετεράνος καλλιτέχνης του βιολιού ο Μανώλης Νταουντάκης. Από τους μουσικούς που ασχολούνται ερασιτεχνικά με την μουσική, αλλά σίγουρα κατέχουν υψηλή θέση για την συνολική προσφορά τους. Γεννήθηκε στην Κουκουναρά Κισάμου και παίζει βιολί πολλά χρόνια. Τραγουδάει στο γνήσιο κισαμίτικο ιδίωμα, όπως βέβαια παίζει και με έντονο κισαμίτικο ύφος. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς με διάφορους λαγουτιέρηδες όπως ο αδελφός του ο Γιώργης, ο Πέτρος Καρμπαδάκης κ.α. Οι μουσικές γνώσεις του είναι πολλές και δεν διστάζει να τις μεταδίδει σε όποιον του το ζητήσει.

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Μουσικές και εν μέρει χιουμοριστικές ιστορίες νοσταλγικών εποχών που έχουν διασωθεί από τους παλαιοτέρους και έχουν φτάσει ώς τις μέρες μας.

1). Η παρακάτω ιστορία δόθηκε από τον φίλο, τον Δημήτρη Καρτσωνάκη , ο παππούς του οποίου ήταν παρών στο περιστατικό:
Δεκαετία του '50, στον καφενέ του Κουτσουρέλη στο Καστέλλι και καθόταν ο Γιώργης Μαριάνος. Πολλά λέγονται βέβαια για τον εγωισμό του Μαριάνου. Εκείνη την στιγμή έτυχε να περνάει από τον καφενέ ένας πρώτος ξάδελφος του Μαριάνου και μεγαλύτερος σε ηλικία του. Ο Μαριάνος, με την δόξα που είχε, περίμενε προφανώς να τον χαιρετήσει πρώτος ο ξαδελφός του. Ο ξάδελφος του, ίσως περίμενε λόγω του ήταν μεγαλύτερος να τον χαιρετήσει ο Μαριάνος πρώτος. Τελικά, κανείς δεν χαιρέτησε κανέναν. Και ο παππούς του Δημήτρη, που παρακολουθούσε το σκηνικό, ρωτάει τότε τον Μαριάνο: "Βρε μπάρμπα-Γιώργη, μαλωμένοι είστε με τον ξαδελφό σου;". Του απαντά ο Μαριάνος "όχι, γιάντα ρωτάς;".
"Νά", λέει ο άλλος, "είδα πώς δεν τον χαιρέτησες.Γιάντα;".
Και απαντά ο Μαριάνος με το αφοπλιστικό τουπέ: "Να τον πρωτοχαιρετήσω; Μα ίσια είναι μωρέ ο οντάς με τον λαδομαγατζέ;" !!!!

2). Ιστορία που είχε διηγηθεί ο ανεπανάληπτος Μιχάλης Κουνέλης: Ο πατέρας του, ο Κουνελοκωστής, ήταν ένας πραγματικός ανεκδοτολόγος και χιουμορίστας. Πολλές ήταν οι φάρσες που σκάρωνε κατά καιρούς, χωρίς όμως να παρεξηγηθεί κανείς. Σε ένα γλέντι λοιπόν που έπαιζε, χόρευε ένας και πρόσεξε τότε ο δαιμόνιος Κουνελοκωστής ότι το φερμουάρ του παντελονιού του χορευτή ήταν ορθανοιχτο!!! Κι εκείνα τα χρόνια, έ, ήταν κάπως πιο αυστηρά τα ήθη. Παρόλο αυτό, με τρόπο ο Κουνελοκωστής του ψυθίριζε "τα μαγαζιά σου είναι ανοιχτά". Ο χορευτής βέβαια του κάκου να ακούσει. Οπότε ο Κουνελοκωστής, αφού είδε κι απόειδε, του σκάρωσε φωναχτά την μαντινάδα:
"Τα μαγαζιά σου είν'ανοιχτά και πρέπει να τα κλείσεις κι άμε να βρείς αλλού μεριά να πάεις να τσιρήσεις".!!!

ΝΙΚΟΛΗΣ ΤΣΕΓΚΑΣ.....ΣΑΡΑΝΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Συμπληρώνονται αυτές τις μέρες 44 χρόνια από τότε που έφυγε αναπάντεχα από την ζωή ο θρυλικός τροβαδούρος και συνθέτης Νικολής Τσέγκας. Η μουσική του προσφορά είναι ανεκτίμητη και το όνομα του θα παραπέμπει για πάντα στην Κίσαμο, στην Γραμπούσα και στα περήφανα συρτά που εμπνεύστηκε. Εκτενέστερη βιογραφία του θα βρείτε στο blog μας.

Αιωνία του η μνήμη.


Ακούστε το τραγούδι που σύνθεσε ειδικά για τον Τσέγκα ο Κωστής Παπαδάκης ή Ναύτης.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΕΦΥΛΛΑΚΗΣ

Λαγουτιέρης της παλιάς φρουράς, γεννήθηκε την δεκαετία του '30 στον Λαρδά(Γραμβούσα)Κισάμου. Είναι γιός του αξέχαστου λαγουτιέρη, Μανώλη Καρεφυλλάκη και πατέρας του καταξιωμένου λυράρη Βασίλη Καρεφυλλάκη. Από νέος ξεκίνησε να παίζει λαγούτο και συνεργάστηκε για αρκετά χρόνια με τον Κώστα Παπαδάκη ή Ναύτη, όπου μαζί ηχογράφησαν και δίσκους στα τέλη της δεκαετίας του '40. Συνεργάστηκε επίσης με τον Μιχάλη Κουνέλη, τον Δημήτρη Χριστοφοράκη και βέβαια, με τον γιό του, τον Βασίλη.Σήμερα έχει αποτραβηχτεί από την ενεργό δράση.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

Ο Σοφοκλής Κουτσουρέλης ανήκει στην "ομάδα" των ερασιτεχνών "εραστών" της κρητικής μουσικής. Προέρχεται από την ιστορική οικογένεια των Κουτσουρέληδων που έχει γράψει την δική της, λαμπρή ιστορία στην μουσική παράδοση του τόπου. Εδώ και αρκετά χρόνια ζεί στην Αθήνα και ασχολείται όπως προείπαμε με το λαγούτο ερασιτεχνικά αλλά.....τύφλα να έχουν οι επαγγελματίες. Για του λόγου το αληθές, ακούστε μερικές χαρακτηριστικές πενιές!

ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

ΆΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ
================================


Τον βλέπεις να πιάνει το λαγούτο και να το χαϊδεύει με τρόπο στοργικό. Σαν γονιός που κανακίζει το παιδί του. Ψηλός, λεβέντης, επιβλητικός. Μα αλήθεια, πόσο όμορφα δένει η σωματική του ομορφιά, με την ομορφιά των ήχων του λαούτου του. Κι έπειτα, ατελείωτα ταξίμια σε μουσικούς κόσμους που τους φυσάει το θαλασσινό αγέρι και τους δροσίζει η ψηλότερη κορυφή.
Σαν το "Άρωμα", ευωδιάζουν οι πενιές του, πότε γλυκιές, πότε άγριες, μα σίγουρα, μερακλήδικες. Ο Γιώργος Κουτσουρέλης ήταν και θα είναι ο κορυφαίος καλλιτέχνης του λαούτου. Αλάνθαστος σε κάθε μουσική του εκτέλεση και σύνθεση, ήξερε την αρχή και το τέλος της κάθε μελωδίας, ήξερε πού και πώς θα στολίσει τον κάθε σκοπό, χωρίς περιττές και ανούσιες φιγούρες, σαν αυτές που ακούμε σήμερα και αναρωτιόμαστε, μα που πήγε η γνησιότητα;
Αγάπησε με πάθος την κρητική μουσική, τον αγάπησε όμως κι αυτή. Μια αγάπη που κράτησε μέχρι την τελευταία στιγμή της φυσικής του παρουσίας. Το Καστέλλι, η τρανή αυτή πολιτεία των Χανίων, καυχήθηκε που γέννησε μια τέτοια προσωπικότητα. Και ο Κουτσουρέλης όμως, λάτρεψε την γενέτειρα του, που ποτέ δεν την αποχωρίστηκε. Έζησε όλα τα χρόνια του βίου του στο Καστέλλι, εργάστηκε στο καφενεδάκι του, το έκανε στέκι των ντόπιων μουσικών και μερακλήδων, κερνούσε όλο τον κόσμο με τσικουδιά και πενιές.
Ο γλυκόλαλος Χάρχαλης, ο λεβέντης Μαριάνος, ο μερακλής Κουφιανός, ο άρχοντας Καραβίτης, ο τρανός Μαύρος, όλοι αυτοί, μια μουσική παρέα και στην μέση αυτής, ο Κουτσουρέλης με το λαούτο του, να κεντάει με τις πενιές του. Έπαιξε και με τον Ναύτη, τον Κουνέλη, τον Μουντάκη, συνεργάστηκε για λίγο με τον αγγελικό Ξυλούρη, άκουσε τις συνθέσεις του να τραγουδιούνται από τα χείλη του Τζιμάκη, του Τζινευράκη και του Κορωνιωτάκη, αντάμωσε με τον θρυλικό Τσέγκα, ταίριαξε με τον αδελφό του τον Στέλιο, μα πάνω απ΄όλα, άλλαξε τα δεδομένα, μεγαλούργησε, εργάστηκε πάνω στο λαούτο για να του δώσει την αίγλη που του αξίζει. Διπλοπενιές, ταξίμια, συρτά που για χρόνια ρίζωσαν στην Κίσσαμο, όλα αυτά χώρεσαν στο όργανο του Κουτσουρέλη. Αδυναμία του, οι παλαιοί κισσαμίτικοι συρτοί, αδυναμία του όμως και οι συνθέσεις του, τα "Εξευγενισμένα Κισσαμίτικα συρτά" όπως τα ονόμαζε ο ίδιος. Οι προσωπικές του συνθέσεις, τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατον να τις αναφέρουμε όλες, έχουν βαθιές ρίζες στην παμπάλαιη παράδοση της μουσικομάνας Κισσάμου, φέρνουν όμως έναν νέο αέρα, μια φρεσκάδα, ένα φωτεινό χρώμα.
Πολύ δύσκολο σήμερα να ακούσουμε ένα παίξιμο, αντάξιο με αυτό του Κουτσουρέλη. Ο ίδιος, μπορεί να είχε πολλούς μιμητές, δεν είχε όμως κανέναν διάδοχο. Ίσως, να μην θέλησε να έχει κιόλας....ποιός ξέρει; Η νέα γενιά των λαουτιέρηδων, οφείλει πολλά στον Κουτσουρέλη, έστω κι αν δεν το ξέρει.
Αν ο Κουτσουρέλης,ξεκινούσε σήμερα, εν έτει 2004, δεν ξέρω αν θα είχε την ίδια λαμπρή πορεία, την ίδια άξια σταδιοδρομία, κι αυτό γιατί σήμερα η μουσική έχει κατακλυστεί από ατάλαντους, φιγουρατζήδες και φωνακλάδες μουσικούς που κερδίζουν την συμπάθεια του κόσμου όχι γιατί το αξίζουν, αλλά γιατί έχουν καλύτερες δημόσιες σχέσεις, γιατί πουλάνε πιο επιμελώς την εικόνα τους. Κι ο Κουτσουρέλης, σε κάτι τέτοια, δεν έχει θέση. Για αυτόν, μιλάει η δουλειά του, η τέχνη του, η προσφορά του, το λαούτο του. Μιλάει η πενιά του, που διαλαλεί περίτρανα σε όλους ότι "ήταν ο καλύτερος".