Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο μέγιστος μουσικός, ο Κωστής Παπαδάκης "Ναύτης".
Η απουσία του, όλη αυτή την δεκαετία, είναι παραπάνω από εμφανής.
Ο καλλιτέχνης αυτός, ο πολυτάλαντος άνθρωπος, η σπουδαία αυτή προσωπικότητα, ήταν ένα πραγματικό στολίδι, όχι μόνο για την Κίσαμο και για τα Χανιά, αλλά για όλη την Κρήτη γενικότερα.
Το έργο του, πλούσιο σε ποσότητα, θαυμαστό σε ποιότητα, ξεχώριζε πάντα.
Οι συνθέσεις του, μοναδικές, όπως μοναδικός και ο τρόπος με τον οποίο χειριζόταν το βιολί, το λαγούτο, το μπουζούκι, την κιθάρα και όποιο άλλο όργανο έπεφτε στα χέρια του.
Πρέπει να πούμε ότι ο Ναύτη, ήταν ίσως ο μοναδικός μουσικός της γενιάς του, οι συνθέσεις του οποίου διέπονται από αυθεντικότητα και μοναδικότητα, καθώς δεν αντέγραψε κανέναν άλλο συνθέτη, ούτε και καρπίστηκε συνθέσεις άλλων, παρουσιάζοντας τις ώς δήθεν δικές του.....πράγμα που δυστυχώς συνέβαινε, αλλά και συνεχίζει να υφίσταται από διάφορους μουσικούς...."μεγάλους" και "μικρούς"...
Εκτός των άλλων, ο Ναύτης, ξεχώρισε για το έργο του ώς πρός την έρευνα και διαφύλαξη της γνήσιας μουσικής μας παράδοσης, όχι μόνο της χανιώτικης, αλλά γενικότερα. Το ενδιαφέρον, η αγάπη του, το πάθος που τον διέκρινε για τις γνήσιες καταβολές της κρητικής μουσικής, ήταν στοιχεία πολύ έντονα, όμως σε αυτό του το μουσικό οδοιπορικό ήταν ίσως μόνος....μιας και πολλοί άλλοι συνάδελφοι του από τις υπόλοιπες περιοχές της Κρήτης, προτίμησαν τον εύκολο και βατό δρόμο, της αναγνωρισιμότητας, της εμπορικότητας και του ακραίου εγωισμού κάποιες στιγμές.
Ο Ναύτης τα έβαλε με όλους και με όλα. Είπε με καθαρά και μεστά λόγια, αυτό που αισθάνονταν πολλοί, πλήν όμως δεν μιλούσαν. Σήκωσε πάνω του, μαζί με τον αείμνηστο Μιχάλη Κουνέλη, το βάρος της συνέχισης της κισαμίτικης και χανιώτικης γενικότερα, βιολιστικής παράδοσης. Όπως προείπαμε, το έργο του ήταν μεγάλο και οι παρακαταθήκες που μας αφήνει, σπουδαίες, αλλά και αυστηρές!
Για περισσότερα σχετικά με τον Ναύτη, δείτε Εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου