Ο μεγάλος αυτός "υπηρέτης" της υποκριτικής τέχνης γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '50 στα Καλουδιανά Κισάμου. Γόνος πολυμελούς οικογένειας, στερήθηκε την μητρική φροντίδα, αφού ορφάνεψε πολύ μικρός. Τα χρόνια τότε, φτωχά, όπως έχει πεί πολλές φορές κι ο ίδιος. Διέξοδος του τότε...οι γιορτές. Όπου γινόταν τραπέζι, πρώτος και καλύτερος κι ο Γιώργος και τραγουδούσε με τις παρέες. Του άρεσε τότε πολύ και συνεχίζει και τώρα να του αρέσει το κρητικό τραγούδι. Στα 18 του ανέβηκε στην Αθήνα. Γράφτηκε στην δραματική σχολή του Πέλλου Κατσέλη, χωρίς ο ίδιος να ξέρει τι θα επακολουθήσει, μιας και κανείς δεν του είχε κολλήσει το "μικρόβιο" της υποκριτικής. Αποφοίτησε από την σχολή το 1973. Πρώτη εμφάνιση την ίδια χρονιά στο Κλασικό Θέατρο Ρόδου στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή. Σπουδαίες παραστάσεις στην συνέχεια, αλλά και σπουδαίες ερμηνείες στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, (με Οιδίποδα τον μεγάλο ηθοποιό Αλέξη Μινωτή που ήταν και το κύκνειο άσμα του), στις «Βάκχες» του Ευριπίδη, στις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, «Βασιλιάς Λήρ» του Σαίξπηρ, «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων» του Στρίντμπεργκ, «Εξορία» του Μάτεση, «Ματς» του Μανιώτη, «Ψάθινο καπέλο» του Λαμπίς, «Μαλλιά κουβάρια» του Λάσκαρη, «Η Δολοφονία του Μαρά» του Πέτερ Βάϊς, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ, «Μαχαίρι στο κόκαλο» του Μουρσελά, «Οι τρεις αδελφές» του Τσέχωφ, «Ληστές» του Σίλερ και η τελευταία του παράσταση στο Εθνικό Θέατρο ήταν στο Ηρώδειο με τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, στο ρόλο του Παφλαγόνα. Το μέλλον ήταν λαμπρό γι'αυτόν. Οι επιτυχίες στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση συνεχίζονται μέχρι σήμερα και ο Γιώργος Παρτσαλάκης δίνει σε κάθε παράσταση, πραγματικό ρεσιτάλ. Άνθρωπος της παρέας, με σεβασμό στον τόπο καταγωγής του, ποτέ δεν ξέχασε τις ρίζες του και συνεχίζει να επισκέπτεται ανα τακτά χρονικά διαστήματα την γενέτειρα του, τα Καλουδιανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου